Doelstelling van deze wet is het versterken van een juiste, betrouwbare en zorgvuldige vaststelling van de identiteit van verdachten en veroordeelden in de strafrechtsketen. Om dat te bewerkstelligen kent de wet zes maatregelen:
het invoeren van een strafrechtsketennummer (SKN) als persoonsnummer voor de gehele strafrechtsketen en het verplicht gebruik daarvan door alle partijen in de strafrechtsketen.
het verruimen van de mogelijkheden van de afname en het gebruik van foto's en vingerafdrukken en soms DNA voor het vaststellen van de identiteit van verdachten en veroordeelden.
de introductie van een identificatieplicht voor een verdachte ten opzichte van een rechterlijk ambtenaar en voor een gedetineerde verdachte of een veroordeelde ten opzichte van de directeur of hoofd van een inrichting of psychiatrisch ziekenhuis waar hij zijn straf of maatregel ondergaat.
het opleggen van de verplichting aan de functionarissen in de strafrechtsketen om de identiteit van een verdachte of veroordeelde vast te stellen en het regelen van de momenten waarop die verplichting geldt. Hierop bestaat een uitzondering voor de rechterlijk ambtenaar aan wie de bevoegdheid wordt toegekend om de identiteit van een verdachte alleen vast te stellen als over zijn identiteit twijfel bestaat.
het aanwijzen van de Minister van Justitie als ID-autoriteit voor de strafrechtsketen en het oprichten van de strafrechtsketendatabank en het stellen van regels over het verwerken van de identificerende persoonsgegevens die daarin zullen worden opgeslagen, en van de vingerafdrukken die in het vingerafdrukkenbestand van de politie, HAVANK, worden opgeslagen.
Verder heeft dit wetsvoorstel tot doel ook getuigen de verplichting op te leggen zich desgevraagd tegenover de rechter te legitimeren.
De nieuwe wet leidt ertoe dat niet alleen boeven een strafrechtsketennummer krijgen. Volgens SConline kan ook de wildplasser een registratie in de SKN databank (SKDB) niet ontlopen. Met het systeem zullen na de officiële inwerkingtreding van de wet op 1 oktober 2010 honderdduizenden burgers te maken krijgen. De praktische uitvoering van de wet wordt Progis genoemd en vormt een keten van systemen om de identiteit van de verdachte te controleren en vast te leggen. De vingerafdruk vormt het middel waarmee de identiteit telkens opnieuw kan worden vastgesteld. Uiteindelijk zal dus iedereen die op wat voor manier dan ook met de politie in contact komt, zijn vingerafdrukken in het systeem achterlaten.