Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


archief:concepten:tkprogramma:3.1burgerrechten

Dit is een oude revisie van het document!


Bescherming van burgerrechten

Burgerrechten zijn er om burgers individuele vrijheid te garanderen en om ze te beschermen tegen de willekeur van macht zoals van staten of bedrijven. Twee voorbeelden hiervan zijn het recht op privacy en het recht op vrijheid van meningsuiting. Deze burgerrechten staan onder druk door de lobby voor het intellectuele eigendom en de toenemende surveillance van staten en bedrijven. Tevens is er globaal gezien een verschuiving gaande van nationale macht naar Europese macht en zijn internationele verdragen en overeenkomsten vaak in strijd met individuele burgerrechten. Het is daarom steeds belangrijker om ervoor te zorgen dat onze burgerrechten niet in het geding raken. Nederland moet in internationaal verband de hoogst mogelijke standaard van burgerrechten bepleiten en verdedigen. We kunnen niet toestaan dat burgerrechten in het binnen- of buitenland geschonden worden.

Onze rechten staan onder druk. Concessies doen aan burgerrechten betekent concessies doen aan de fundamenten van de democratie. Als Piratenpartij toetsen wij al ons handelen altijd aan die fundamentele rechten van burgers.

Dit zijn onder andere:

  • Het recht op privacy
  • Het recht op onschuldpresumptie
  • Het recht gehoord te worden, het recht op verweer
  • Het recht op vrije beweging
  • Het recht op vrije toegang tot internet
  • Het recht op vrije communicatie
  • Het recht op vrijheid van meningsvorming en meningsuiting
  • Het recht op onderwijs tot op het hoogste onderwijsniveau
  • Het recht op gelijkwaardige behandeling, het gelijkheidsbeginsel
  • Het recht op persoonlijke integriteit en zelfbeschikking
  • Het recht om je eigen identiteit vorm te geven, zoals LGBT+, zonder inmenging van anderen

Geen wet, verdrag, overeenkomst of besluit, mag deze fundamentele rechten schenden.

Vertrouwelijke gegevens horen veilig en zorgvuldig gebruikt te worden

Overheden en bedrijven willen steeds meer van ons weten. We kunnen steeds minder echt voor onszelf houden. Overheden beweren met meer informatie onze veiligheid te kunnen vergroten. Door de aanpassingen in de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten en de Wet bestrijding computercriminaliteit III krijgen opsporingsdiensten vergaande bevoegdheden om grootscheeps communicatie te onderscheppen. De noodzaak voor deze extra bevoeg d heden , voor deze hele sleepnetmethode, is nooit aangetoond.

Bedrijven willen ook steeds meer te weten komen. Men kan dan eigen producten en diensten beter verkopen. De informatie die men verzameld kan worden doorverkocht aan weer andere partijen, zonder onze inspraak, zonder dat wij er iets van weten.

Tegenwoordig wordt er regelmatig naar je privégegevens gevraagd. Bijvoorbeeld bij een inschrijving, of een bestelling. Indien je gegevens gebruikt worden zonder je toestemming of zonder je medeweten verlies je een stuk privacy en daarmee ook een stuk vrijheid.

Ogenschijnlijk onschuldige informatie kan voor allerlei ongewenste doeleinden worden gebruikt.Een organisatie moet niet kunnen “handelen” in jouw gegevens. Het kan resulteren in veel hinderlijke reclame - per post, telefoon, email, social media. Dergelijke gegevens vallen helaas ook steeds vaker in verkeerde handen en dan kunnen de gevolgen veel ernstiger zijn.

Informatie die nodig is voor het leveren van een dienst of product moet kunnen worden opgeslagen. De informatie mag echter niet voor andere doeleinden dan het leveren van de betreffende dienst of product worden gebruikt. Wanneer de dienst volledig geleverd en betaald is, verdwijnt de noodzaak om persoonlijke gegevens te bewaren. Het zonder expliciete toestemming langere tijd bewaren van persoonsgegevens moet verboden worden. De organisatie die de informatie vergaard zou daar ook zelf verantwoordelijk voor moeten zijn. Het opslaan van persoonsgegevens moet zeer zorgvuldig en veilig gebeuren.

Hiervoor komen de volgende maatregelen:

  • Een verbod op de ongevraagde verkoop van persoonlijke informatie.
  • De bewustwording over het omgaan met persoonlijke gegevens moet worden vergroot.
  • De capaciteit en slagvaardigheid van de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) wordt vergroot met onder andere strengere tuchtmaatregelen.
  • Anoniem reizen wordt weer mogelijk gemaakt.
  • Het 'terughackvoorstel' voor de politie gaat van tafel.
  • Preventief fouilleren wordt gestopt.
  • Cameratoezicht zal worden beperkt.
  • Een verbod op software voor automatische herkenning van personen in de openbare ruimte.
  • Privacy by design wordt een wettelijk verplicht uitgangspunt.
  • Korting bij een dienst/product in ruil voor gegevens wordt verboden.
  • Sociale netwerken moeten de mogelijkheid bieden aan alle gebruikers om zijn/haar (meta)informatie informatie te verwijderen, ook in back-ups.
  • Tagging van foto's of andere privé informatie door anderen mag op netwerksites alleen met expliciete toestemming van de getagde persoon.

Het grootschalig koppelen en gebruiken van persoonsgegevens wordt stopgezet

De laatste jaren is analyse- en datamining technologie enorm gegroeid. Databases worden groter en databases worden gekoppeld. Het analyseren en doorzoeken van deze big data is steeds makkelijker en sneller te doen. Het is veelal onduidelijk wie het analyseren en doorzoeken doet. Wat er geanalyseerd en doorzocht wordt is onbekend. Voor burgers is informatie weliswaar makkelijker te vinden maar helaas ook veel moeilijker te verwijderen. Daarom is het belangrijk dat we privacybeschermende maatregelen uitbreiden en dat we de naleving daarvan strikt controleren en waarborgen.

De opsporings-, inlichtingen- en veiligheidsdiensten hebben direct, of indirect, de beschikking over vele databases met persoonsgegevens. Een voorbeeld van een dergelijke database is CIOT(Centraal Informatiepunt Onderzoek Telecommunicatie) waar automatisch gebruikersgegevens van alle providers worden opgeslagen. Keer op keer blijkt dat er geen adequate beveiliging is tegen ongeautoriseerde opvragingen. Enige controle op naleving van wetgeving omtrent dit alles is minimaal. Wij willen de hoeveelheid zoekopdrachten uit dergelijke databases sterk aan banden leggen.

Een ander voorbeeld is Systeem Risico Indicatie uit wet SUWI, een gegevensuitwisselingssysteem om de burger compleet en automatisch door te lichten door databases aan elkaar te koppelen en een risicoprofiel te maken. SyRI maakt van iedere burger een verdachte om een relatief kleine hoeveelheid fraude op te sporen. SyRI en soortgelijke systemen moeten worden stopgezet.

Informatie uit bovenstaande databases zoals afgetapte telefoongesprekken en meta- en locatiedata moet enkel gebruikt worden als ondersteuning van recherchewerk en mag alleen op basis van een gerede individuele verdenking van een strafbaar feit en na toetsing door een gespecialiseerde onafhankelijke officier van justitie. Er mogen geen sleepnetmethodes worden gebruikt om informatie te verzamelen. Er moet een betere controle komen op (onterechte) zoekopdrachten. Als burgers hebben we het recht te weten waar, wanneer, door wie en welke gegevens over ons opgevraagd worden tijdens een onderzoek. Zodra gegevens over ons worden opgevraagd moeten wij hier na het onderzoek verplicht actief over ge ï nformeerd worden.

Slimme meters

Energiemeters meten gebruik per seconde maar geven deze geaggregeerde data zelfstandig per maand of kwartaal door aan de energiemaatschappij. Energiemaatschappijen en distributiebedrijven mogen niet op eigen initiatief zelf kastjes kunnen aansturen. Publicatie van de broncode van software in meetkastjes moet verplicht worden. Het moet altijd mogelijk zijn om een slimme meter te weigeren.

archief/concepten/tkprogramma/3.1burgerrechten.1474653961.txt.gz · Laatst gewijzigd: 2016/09/23 20:06 door Jos