De verwijsindex Risicojongeren is bedoeld “om vroegtijdige en onderling afgestemde verlening van hulp, zorg of bijsturing ten behoeve van jeugdigen die bepaalde risico’s lopen te bevorderen.” In deze verwijsindex worden de meldingen van hulpverleners over risicojeugdigen tot 23 jaar geregistreerd. Alle organisaties in de 'jeugdketen' worden op de verwijsindex aangesloten. De verwijsindex bevat zelf geen inhoudelijke informatie, maar houdt alleen het aantal risicomeldingen bij. Bij twee of meer meldingen worden de aanmeldende instanties hierover geïnformeerd, waarna zij zelf passende actie dienen te ondernemen.

Een melding gebeurt op basis van 'meldcriteria', die zo'n beetje de hele leefomgeving van de jongeren bestrijken: materiële omstandigheden; gezondheid; opvoeding & gezinsrelaties; onderwijs & werk; scoiale omgeving buiten het gezin en school. De Raad van State waarschuwt dat omdat er zoveel meldcriteria zijn, het risico dreigt dat een overdaad aan gegevens wordt verzameld met averechtse gevolgen voor bruikbaarheid en doelmatigheid. Voorbeelden van meldcriteria zijn: 'De jeugdigen heeft geen hobby's of interesses' en 'Het gezin/de jeugdige verhuist regelmatig'. Dat er nu al veel onterechte meldingen zijn, constateerde dagblad Trouw. Een gezin kan er aan onderdoor gaan.

Daarnaast vindt de Raad van State in hetzelfde advies dat de overheid de indruk wekt dat zijn kan voorkomen dat jongeren – álle jongeren – ontsporen. De overheid zal dit niet waar kunnen maken en ze wekt verwachtingen bij de burgers die slechts op teleurstelling kunnen uitlopen. Ook wil het kabinet de etniciteit van jongeren registreren en waar nodig gebruiken. De Raad acht het registreren van etniciteit in de verwijsindex en het gebruikmaken van een dergelijke registratie strijdig met nationale en internationale regelgeving.

Deze verwijsindex hangt nauw samen met het Electronisch Kind Dossier.